Polifenole i zdrowie jelit: jak substancje roślinne wzmacniają florę jelitową

Co to są polifenole?

Polifenole to wtórne substancje roślinne , które występują w wielu produktach roślinnych, takich jak owoce i warzywa, i odpowiadają za ich barwną barwę, zapach i smak.

Fitochemikalia to związki wytwarzane przez rośliny, ale nie są bezpośrednio niezbędne do ich wzrostu i rozwoju. Służą roślinie głównie do odstraszania szkodników, ochrony przed chorobami i przystosowania się do warunków środowiskowych.

Polifenole mają dla nas, ludzi, liczne właściwości prozdrowotne. Mają między innymi działanie przeciwutleniające, przeciwzapalne, przeciwbakteryjne i ochronne na nasz mózg (neuroprotekcyjne) (1). Mają także właściwości prebiotyczne , co oznacza, że ​​promują zdrowie flory jelitowej (2).

Jeżeli spożywamy polifenole wraz z pożywieniem, jedynie około 5-10% ulega wchłonięciu w jelicie cienkim i trafia bezpośrednio do krwiobiegu. Mają więc bardzo niską biodostępność. Dlaczego wciąż mają tak znaczący wpływ na nasze zdrowie? Najwięcej polifenoli dociera do jelita grubego i tu z pomocą przychodzi mikrobiom jelitowy: bakterie jelitowe przekształcają substancje roślinne w substancje bioaktywne, czyli związki wpływające na procesy zachodzące w naszym organizmie (1,3). Ale o tym później.

Różne rodzaje polifenoli i ich klasyfikacja

Barwna różnorodność polifenoli obejmuje ponad 10 000 różnych związków, które w ciągu ostatnich 20 lat były coraz bardziej badane. Można je podzielić na następujące grupy ze względu na budowę chemiczną (1):

• Kwasy fenolowe : Można je dalej podzielić na dwa główne typy, mianowicie kwas benzoesowy i pochodne kwasu cynamonowego. Do najczęściej spotykanych zalicza się kwas ferulowy (np. znajdujący się w ziarnach) oraz kwas kawowy (występujący nie tylko w kawie, ale także w wielu warzywach i owocach).
• Flawonoidy: To największa grupa polifenoli, do której zaliczają się m.in. flawanony, izoflawony, chalkony, flawanole (np. katechiny, proantocyjanidyny), flawonole (np. kwercetyna i kemferol), flawanonole i antocyjany. Można je znaleźć między innymi w wielu rodzajach owoców i warzyw, herbacie, kakao, kawie i soi.
• Amidy polifenolowe : charakteryzują się azotem w swojej grupie funkcyjnej. Do ich najważniejszych przedstawicieli zaliczają się kapsaicynoidy (w chili) i awenantramidy (w owsie).
• Inne nieflawonoidy: głównie stylbeny (takie jak resweratrol w czerwonych winogronach) , lignany (np. w siemieniu lnianym) i kurkuminoidy (w kurkumie).

Brzmi zagmatwanie? Na szczęście jedząc je nie musimy znać skomplikowanych nazw.😉

Chcielibyśmy teraz przyjrzeć się bliżej kilku najważniejszym polifenolom:

1. Resweratrol

Resweratrol należy do kategorii stylbenów i występuje na przykład w niektórych owocach, takich jak winogrona czy jagody, a także w orzeszkach ziemnych i pistacjach. Zawartość może się znacznie różnić i zależy od poszczególnych odmian, czynników środowiskowych (np. gleby, temperatury, plagi szkodników) i procesu produkcyjnego (np. czerwonego wina). Uważa się, że ten polifenol ma szeroki zakres korzyści zdrowotnych, w tym właściwości przeciwutleniające, przeciwnowotworowe, chroniące układ sercowo-naczyniowy, przeciwzapalne, przeciwcukrzycowe, przeciwstarzeniowe, przeciwadipogenne i neuroprotekcyjne (3,4).

2. Kurkumina

Kurkumina jest główną substancją bioaktywną występującą w korzeniu kurkumy i ma długą tradycję jako przyprawa (np. składnik curry lub złotego mleka ), produkt leczniczy i barwnik. Mówi się, że ten polifenol ma między innymi właściwości przeciwzapalne, przeciwutleniające, obniżające poziom cukru we krwi, gojące rany, antybakteryjne i przeciwnowotworowe. Istnieją również dowody na to, że kurkumina może przeciwdziałać chorobom neurodegeneracyjnym związanym z wiekiem, takim jak choroba Alzheimera (2,3).

Wskazówka: Zawsze bierz kurkumę w połączeniu z czarnym pieprzem (który zawiera piperynę polifenolową). Może to zwiększyć wchłanianie składnika aktywnego nawet 20-krotnie (14).

3. Kwercetyna i rutyna

Kwercetyna to flawonoid flawonolowy występujący głównie w (czerwonej) cebuli, sałacie, papryce, czerwonej kapuście , pomidorach, aronii czarnej (aronii), pomidorach, brokułach i jabłkach. W żywności kwercetyna często występuje ze związkiem cukru i jest wówczas określana jako rutyna. Źródłem rutyny są także różne owoce i warzywa, takie jak cebula, winogrona, jabłka, jagody, owoce cytrusowe, szparagi, ale także kasza gryczana i herbata rooibos. Uważa się, że kwercetyna i rutyna mają właściwości przeciwutleniające, przeciwzapalne, przeciwnowotworowe, przeciwbakteryjne, chroniące układ sercowo-naczyniowy, przeciwadipogenne i neuroprotekcyjne. Rutynę można również stosować jako opcję leczenia wspomagającego niektórych chorób naczyniowych, takich jak żylaki, krwawienia wewnętrzne czy hemoroidy (3,4). Kwercetyna jest również szczególnie znana z promowania proliferacji bifidobakterii w jelitach. Może to między innymi pomóc w hamowaniu potencjalnie szkodliwych bakterii jelitowych i wspomaganiu perystaltyki jelit. Kwercetyna i rutyna są również powiązane ze zwiększoną produkcją krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych w jelitach – substancji ważnych dla wielu procesów zachodzących w organizmie i zdrowej błony śluzowej jelit (2).

4. Kaempferol

Jest również bardzo powszechnym flawonoidem flawonolowym. Występuje w wielu owocach i warzywach, zwłaszcza winogronach (i czerwonym winie), jagodach i zielonych warzywach liściastych. Mówi się, że polifenol ma potencjał przeciwdziałania chorobom serca, otyłości, cukrzycy typu 2, chorobom neurodegeneracyjnym, nowotworom i miażdżycy. Podobnie jak większość polifenoli, ma również działanie przeciwutleniające, przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwzapalne (4).

5. Izoflawony

Najważniejszymi przedstawicielami izoflawonów są daidzeina i genisteina. Występują głównie w soi i produktach jej wytwarzania, takich jak tofu, tempeh, natto i jogurcie sojowym, ale także na przykład w koniczynie czerwonej. Ze względu na swoją budowę zaliczane są do fitoestrogenów. Oznacza to, że mają podobną budowę do hormonu estrogenu i mogą wiązać się z receptorami estrogenowymi. Dzięki temu spożycie tego polifenolu może być szczególnie korzystne w okresie menopauzy i przeciwdziałać m.in. uderzeniom gorąca i osteoporozie. Efekt zależy od naturalnego poziomu estrogenów w organizmie: przy niewielkiej ilości estrogenów izoflawony mogą działać podobnie do estrogenów i uruchamiać odpowiednie procesy w organizmie. Jeśli jednak estrogenów jest już dużo, izoflawony mogą zmniejszać produkcję estrogenów w organizmie i działać antyestrogenowo. Ponadto izoflawony są znane ze swojego działania przeciwutleniającego, przeciwzapalnego i przeciwnowotworowego (zwłaszcza raka piersi) (3).

Przy okazji: izoflawony są czasami krytykowane za negatywny wpływ na płodność lub powodowanie „feminizacji” u mężczyzn. Badania naukowe nie potwierdzają jednak tych powiązań, a raczej podkreślają korzyści zdrowotne produktów sojowych i ich składników, takich jak izoflawony (3,5).

6. Proantocyjanidyny

Proantocyjanidyny należą do flawonoidów występujących w szerokiej gamie produktów roślinnych. Szczególnie bogate w ten polifenol są kora cynamonu, proso, pestki winogron, czekolada, jagody aronii, jagody i orzechy laskowe. Niektóre z ich korzyści zdrowotnych obejmują właściwości kardioprotekcyjne, przeciwnowotworowe, przeciwzapalne i przeciwdrobnoustrojowe (3). Proantocyjanidyny znane są także jako suplementy diety w postaci OPC (oligomerycznych proantocyjanidyn) lub w ekstrakcie z pestek winogron. Mówi się, że mają szczególnie wysoką moc antyoksydacyjną (20 razy silniejszą niż witamina E i 50 razy silniejszą niż witamina C). Substancja ta jest szczególnie znana z działania przeciwstarzeniowego oraz z promowania zdrowia, elastyczności i elastyczności skóry, ochrony przed uszkodzeniami słonecznymi oraz pozytywnego wpływu na wzrok i układ sercowo-naczyniowy (6).

7. Katechiny

Katechiny należą do flawonoidów flawanolowych. Najbardziej znanym źródłem katechin (w postaci EGCG = galusan epigalokatechiny) jest zielona herbata. Polifenol występuje także m.in. w jabłkach, winogronach, gruszkach, wiśniach i kakao. Mówi się, że katechiny mają między innymi właściwości przeciwutleniające, chroniące serce, przeciwstarzeniowe i przeciwnowotworowe (4). Istnieją również dowody na to, że EGCG może wspomagać profilaktykę i leczenie choroby Alzheimera oraz może mieć pozytywny wpływ na metabolizm tłuszczów i cykl snu i czuwania (2).

Wybór polifenoli i przykłady produktów spożywczych, w których jest ich szczególnie dużo.

Które produkty spożywcze zawierają najwięcej polifenoli?

Do tej pory naukowcy zbadali ponad 500 różnych polifenoli w żywności pod kątem ich struktury chemicznej, biodostępności i potencjalnych korzyści zdrowotnych. Określenie dokładnej zawartości polifenoli jest trudne, a informacje z literatury są często niekompletne, sprzeczne i trudne do porównania, między innymi ze względu na różne metody analizy. Ze względu na złożoność tej dużej grupy substancji roślinnych wiele polifenoli jest nadal nieznanych. Ponadto należy zauważyć, że zawartość polifenoli w różnych produktach spożywczych może się znacznie różnić w zależności od odmiany, warunków uprawy i przechowywania. Aby stworzyć jak najlepszy przegląd, międzynarodowy zespół badaczy opracował obszerną bazę danych Phenol-Explorer i na podstawie licznych wyników badań zidentyfikował 100 produktów spożywczych najbogatszych w polifenole (7,8).

Zatem najlepszymi źródłami polifenoli (w przeliczeniu na 100 g pożywienia) są (8):

Przyprawy i suszone zioła	Goździki, anyż, mięta pieprzowa, szałwia, oregano, rozmaryn, tymianek
Ziarno kakaowe	Proszek kakaowy i gorzka czekolada
Jagody: zwłaszcza te ciemne	Aronia czarna (Aronia), czarny bez, jagody i czarne porzeczki, jeżyny
Owoce: tutaj również obowiązuje zasada: im intensywniejszy kolor, tym bogatsze w polifenole	Śliwki i wiśnie, ale także winogrona, jabłka, brzoskwinie, gruszki i nektarynki
nasiona i orzechy	Nasiona lnu, kasztany, orzechy włoskie, orzechy laskowe, orzechy pekan, migdały
rośliny strączkowe	Zwłaszcza soja, ale także wszystkie inne rodzaje fasoli i soczewica
Warzywa	zwłaszcza czarne i zielone oliwki, główki karczochów, cykoria, cebula, szalotka i szpinak, ale także brokuły, szparagi, ziemniaki, endywia, sałata i marchew
Napoje	Kawa, herbata zielona i czarna, wino czerwone
Ziarno	Na szczycie listy, ale nie do pogardzenia, znajdują się mąki pełnoziarniste produkowane z pszenicy lub żyta, mąka kukurydziana i płatki owsiane.
obrazy olejne	Oliwa z oliwek Extra Virgin, olej rzepakowy

Jednak w codziennym życiu dużo większe znaczenie ma zawartość polifenoli w stosunku do typowej wielkości porcji. Niektóre produkty spożywcze, takie jak przyprawy i zioła, mogą być szczególnie bogate w polifenole, ale spożywane ilości są niewielkie. Jeśli chodzi o typową wielkość porcji, oto 20 najważniejszych źródeł polifenoli (8):

1. Czarny bez	11. Śliwki
2. Aronia czarna (Aronia)	12. Maliny
3. czarne porzeczki	13. Mączka lniana
4. Borówki	14. Ciemna czekolada
5. Karczochy	15. Kasztany
6. Kawa	16. Czarna herbata
7. Jagody	17. Zielona herbata
8. Wiśnie	18. Naturalnie mętny sok jabłkowy
9. Truskawki	19. Jabłka
10. Jeżyny	20. Chleb żytni pełnoziarnisty

Podsumowując, można stwierdzić, że jaskrawo zabarwione owoce i warzywa, zwłaszcza ciemne jagody, szczególnie skutecznie wzmacniają organizm polifenolami. Ale kawa, czarna herbata i zielona herbata są również dobrymi dostawcami różnorodnych substancji ochronnych. Należy pamiętać, że kofeina nie jest dobrze tolerowana przez wszystkich.

Uwaga: Nawet jeśli kieliszek czerwonego wina zawiera cenne polifenole, odradzamy spożywanie alkoholu – alkohol może nie tylko mieć poważny wpływ na ogólny stan zdrowia, ale może także zaburzyć równowagę mikrobiomu jelitowego (9).

Poniżej znajdziesz jeszcze więcej wskazówek dotyczących diety bogatej w polifenole.

Tak działają polifenole w jelitach

Ze względu na skomplikowaną budowę chemiczną i dużą masę cząsteczkową polifenole charakteryzują się bardzo niską biodostępnością (= ile substancji może wchłonąć organizm). Niemniej jednak, dzięki pracy ciężko pracujących bakterii jelitowych, mają one wysoką bioaktywność (= skuteczność substancji lub produktów jej rozkładu na procesy biologiczne w organizmie) (3,7).

Dlatego polifenole rozwijają swój pełny potencjał dopiero w jelitach. Obecnie można to zrobić na 6 różnych sposobów:

1. Zmiana flory jelitowej

Polifenole mogą przyczyniać się do zdrowej różnorodności (różnorodności bakteryjnej) i równowagi mikrobiomu jelitowego. Dzięki ich spożyciu mikroorganizmy chorobotwórcze, takie jak Clostridium histolyticum i Clostridium perfringens, są tłumione, podczas gdy pożyteczne bakterie, takie jak pałeczki kwasu mlekowego i bifidobakterie mogą się namnażać. Stopień oddziaływania bakterii zależy między innymi od rodzaju i ilości wchłoniętego polifenolu oraz od początkowego stanu flory jelitowej (1). Ponadto dieta bogata w polifenole wiąże się z pozytywną zmianą stosunku Firmicutes do Bacteroidetes, który służy jako ważny marker flory jelitowej i zdrowia metabolicznego (2).

2. Zwiększ produkcję krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych

Składniki pokarmów roślinnych, których nie jesteśmy w stanie strawić ( błonnik i polifenole), są przekształcane przez niektóre bakterie jelitowe w substancje takie jak krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe. Są one niezbędne dla zdrowego jelita (szczególnie dla nienaruszonej błony śluzowej jelit), dla funkcjonowania wielu ważnych procesów w organizmie i minimalizacji stanów zapalnych. Na przykład wyniki badań pokazują, że flawonoid EGCG może zwiększać liczbę bakterii wytwarzających krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe (1). Inne polifenole związane ze zwiększoną produkcją krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych obejmują kwas chlorogenowy, kwas kawowy, rutynę i kwercetynę (2).

3. Działanie antybakteryjne wobec potencjalnie szkodliwych bakterii jelitowych

Polifenole mogą zakłócać funkcjonowanie błony komórkowej niektórych typów bakterii. Na przykład badania pokazują, że dieta bogata w polifenole hamuje rozwój potencjalnie szkodliwych szczepów bakteryjnych Salmonella, E. Coli lub Staphylococci oraz niektórych gatunków Clostridia, nie wpływając jednocześnie na rozwój pożytecznych bakterii, takich jak Lactobacilli (1). Dobrze znanym przykładem jest działanie polifenoli zawartych w zielonej i czarnej herbacie ze względu na ich hamujący wpływ na rozwój patogenów i ich pozytywny wpływ na skład mikrobiomu jelitowego. Ponadto bakterie jelitowe mogą obniżać pH przewodu pokarmowego poprzez produkcję krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych. Tworzy to środowisko, w którym bakterie chorobotwórcze czują się niekomfortowo i są mniej podatne na rozprzestrzenianie się (2).

4. Przekształcenie w różnorodne substancje ochronne

Bakterie jelitowe przekształcają polifenole w jeszcze mniejsze substancje (np. kwas wanilinowy, kwas kumarowy czy urolityny), które dostają się do krwioobiegu przez błonę śluzową jelit, są transportowane po całym organizmie i mogą spełniać różnorodne zadania. Między innymi wspierają układ odpornościowy i pomagają chronić przed chorobami przewlekłymi, takimi jak rak, cukrzyca, choroby sercowo-naczyniowe i neurodegeneracyjne (1). To, jak dobrze polifenole mogą zostać przetworzone w jelicie i udostępnione organizmowi, zależy między innymi od składu flory jelitowej (w zależności od diety , stylu życia, leków, wpływów środowiska i wieku) (2).

Dzięki testowi mikrobiomu od myBioma dowiesz się, jak skład flory jelitowej wpływa na Twoje zdrowie i jakie środki możesz podjąć, aby aktywnie wspierać bakterie jelitowe w optymalnym wykonywaniu ich ważnej pracy.

5. Wpływ na oś jelitowo-mózgową

Oś jelitowo-mózgowa łączy mikrobiom jelitowy z centralnym układem nerwowym za pośrednictwem hormonów, cytokin i neuroprzekaźników. Poprzez ciągłą wymianę komunikacyjną pomiędzy jelitami a mózgiem, która zależy od produktów przemiany materii bakterii jelitowych, mikrobiom jelitowy wpływa na różne choroby, takie jak choroba Alzheimera, Parkinsona, stwardnienie rozsiane, autyzm, depresja, stres, schizofrenia i stany lękowe.

Polifenole mogą działać bezpośrednio jako neuroprzekaźniki, poprawiając w ten sposób wydajność poznawczą oraz chroniąc mózg i nerwy. Pośrednio chronią mózg poprzez (jak już wspomniano powyżej) promowanie wytwarzania przydatnych produktów przemiany materii z bakterii jelitowych. Metabolity te mają właściwości przeciwutleniające i przeciwzapalne, które są ważne dla przeciwdziałania procesom neurodegeneracyjnym (rozpadowi komórek nerwowych) (10).

6. Wzmocnienie błony śluzowej jelit

Błona śluzowa jelit składa się ze ścisłych połączeń komórkowych i określa, które substancje przedostają się z jelita do krwioobiegu. Polifenole mogą hamować aktywność bakterii rozkładających komórki śluzowe i sprzyjać wytwarzaniu substancji ochronnych (takich jak krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe) (10).

Polifenole regulują przepuszczalność błony śluzowej jelit, działają przeciwzapalnie i regulująco na układ odpornościowy. Dzięki tym właściwościom mogą pomóc złagodzić nieszczelne jelita (11). Więcej na temat nieszczelnego jelita możesz przeczytać tutaj: 10 rozwiązanych zagadek: nieszczelne jelito i flora jelitowa .

Dieta bogata w polifenole niesie ze sobą szereg korzyści zdrowotnych.

Polifenole i ich znaczenie w raku jelita grubego

Polifenole, takie jak EGCG, resweratrol, kurkumina i kwercetyna, mają właściwości hamujące powstawanie nowotworów. Mogą zatem pomóc zminimalizować ryzyko zachorowania na różne rodzaje nowotworów, zwłaszcza raka jelita grubego, czy też wesprzeć proces gojenia. Badania pokazują, że mogą wpływać na specyficzne szlaki sygnalizacyjne komórek nowotworowych, które są kluczowe dla ich wzrostu i przeżycia. Włączenie polifenoli mogłoby również poprawić skuteczność konwencjonalnych leków lub podejść terapeutycznych poprzez zmniejszenie oporności komórek nowotworowych na leki i zmniejszenie skutków ubocznych chemioterapii. Jednakże nadal pozostaje wiele otwartych pytań dotyczących dokładnego wpływu polifenoli na raka (jelita), bezpiecznej i skutecznej strategii stosowania terapeutycznego, możliwych interakcji w organizmie i z lekami (12,13).

Wpływ na zawartość polifenoli w żywności i ich wpływ na organizm

1. Pochodzenie:

Oprócz odmian zawartość polifenoli w pokarmach roślinnych zależy od warunków ich uprawy, takich jak klimat i jakość gleby. Rolnictwo ekologiczne zwykle faworyzuje wyższy poziom polifenoli (14).

2. Metody przygotowania (14):

• Suchy
  Aby przedłużyć okres przydatności do spożycia żywności i zapobiec zanieczyszczeniu mikrobiologicznemu, stosuje się takie metody, jak liofilizacja. Może to jednak prowadzić do strat polifenoli, ponieważ komórki roślinne są uszkodzone, a enzymy mogą rozkładać polifenole.
• Mielić
  Mielenie żywności może zniszczyć polifenole, ponieważ aktywuje enzymy, które je rozkładają. Jeśli jednak proces zostanie przeprowadzony w niskich temperaturach lub po wcześniejszym blanszowaniu, proces może faktycznie poprawić dostępność polifenoli, ponieważ mniejsze składniki żywności są łatwiej dostępne dla enzymów trawiennych.
• Ciepło
  Z jednej strony ciepło może niszczyć polifenole, z drugiej strony może zmiękczyć ściany komórkowe, ułatwiając uwalnianie polifenoli podczas trawienia. Na przykład w przypadku pomidorów ogrzewanie ma pozytywny wpływ. W sokach owocowych poddanych obróbce cieplnej stwierdzono natomiast zmniejszenie zawartości polifenoli.

3. Matryca żywnościowa (14,15)

• błonnik
  Błonnik pokarmowy (niestrawny błonnik roślinny) może zmniejszać biodostępność polifenoli, między innymi wiążąc je ze sobą. Z jednej strony mniej polifenoli trafia bezpośrednio do krwioobiegu, z drugiej strony więcej polifenoli dociera do jelita grubego i tam może rozwinąć swoje działanie. Efekty różnią się także w zależności od rodzaju błonnika i polifenoli. Dokładne powiązania i skutki nie są jeszcze w pełni poznane.
• Zawartość tłuszczu w żywności
  Oleje mogą pomóc w lepszym wchłanianiu niektórych polifenoli przez organizm. Dzieje się tak dlatego, że struktura niektórych polifenoli jest lipofilowa (rozpuszczalna w tłuszczach). Można je zatem rozpuścić w obecności tłuszczu w pożywieniu i lepiej transportować do krwioobiegu poprzez tworzenie miceli – podobnie jak witaminy A, D, E i K. Działanie to jest szczególnie dobrze znane w przypadku kurkuminy i niektórych flawonoidów, takich jak kwercetyna.
• Białka
  Wydaje się, że białka mają raczej negatywny wpływ na dostępność polifenoli, chociaż wyniki badań są raczej niespójne i istnieją różnice w rodzaju białka, rodzaju polifenoli i ogólnym składzie żywności.
• Inne przeciwutleniacze i polifenole
  Substancje przeciwutleniające, takie jak witamina E i C, a także inne polifenole, prawdopodobnie będą miały pozytywny wpływ na dostępność polifenoli w organizmie, istnieją jednak różnice pomiędzy poszczególnymi polifenolami i rolę odgrywa cały skład miazgi pokarmowej . Znany jest np. pozytywny wpływ piperyny (z pieprzu czarnego) na wchłanianie kurkuminy. Konieczne są dalsze badania, aby uzyskać jasny wgląd w wiele możliwych złożonych relacji.

Na co należy zwrócić uwagę stosując polifenole?

Naturalne spożycie polifenoli poprzez normalne nawyki żywieniowe jest uważane za bezpieczne i pozytywne. Nie należy jednak pomijać możliwych interakcji pomiędzy polifenolami a lekami. Niektóre polifenole mogą wpływać na aktywność np. enzymów z rodziny cytochromu P450, które odgrywają ważną rolę w rozkładaniu leków (7). Jeśli to konieczne, dowiedz się więcej od lekarza.

Spekuluje się również, że polifenole (podobnie jak inne substancje przeciwutleniające, takie jak witamina C) mogą również mieć działanie prooksydacyjne i mogą regulować poziom własnych przeciwutleniaczy w organizmie (4). Istnieją również dowody na to, że wysoki poziom niektórych polifenoli może zmniejszać wchłanianie różnych minerałów i pierwiastków śladowych, takich jak żelazo, cynk, miedź i sód (14). Nie należy zatem przyjmować suplementów diety poza zaleceniami.

Jak dotąd znany jest tylko ułamek z niezliczonych możliwych interakcji pomiędzy składnikami żywności a naszym organizmem. Konieczne są dalsze badania, aby dokładniej zrozumieć, w jakich warunkach polifenole oddziałują na organizm ludzki, a nie tylko w warunkach laboratoryjnych.

Praktyczne zalecenia dotyczące spożycia polifenoli

Aby skorzystać z szerokiego spektrum polifenoli i ich pozytywnego wpływu na zdrowie, warto spożywać jak najwięcej różnorodnych produktów pochodzenia roślinnego .

Być może słyszałeś o koncepcji „ Zjedz tęczę ”. Chodzi o zalecenie spożywania jak największej liczby różnych rodzajów owoców i warzyw w jak najjaśniejszych kolorach. Ta wskazówka nie tylko sprawi radość na talerzu, ale także zwiększa spożycie różnorodnych cennych polifenoli

jedz bardziej kolorowo - żyj zdrowiej

Prosta zasada jest taka: im intensywniejszy kolor, tym wyższa zawartość polifenoli . Szczególnie wyróżniają się jagody - więc sięgaj po te smakołyki częściej i zrób coś dobrego dla siebie i swojego ciała.

Ponieważ polifenole skutecznie wspomagają zdrowie jelit ze względu na ich działanie prebiotyczne i właściwości przeciwzapalne, dzikie borówki i imbir, które są bardzo bogate w polifenole, są składnikami prebiotyku myBioma Balance. Suplement diety w łatwy sposób pomoże Ci zwiększyć zawartość polifenoli i błonnika w codziennej diecie. Odpowiedni również dla osób z wrażliwym układem trawiennym! Kompleks błonnika i polifenoli zamówisz tutaj: myBioma Balance - Prebiotyk Premium