Oś jelita-skóra
Nasz mikrobiom jelitowy bierze udział w wielu ważnych procesach fizjologicznych. Powiązanie mikrobiomu jelitowego z różnymi narządami ciała opisano osiami. Istnieje również oś jelitowo-skórna, która łączy mikrobiom ze skórą poprzez barierę jelitową, mediatory stanu zapalnego i metabolity (1). Aby skóra mogła spełniać swoje funkcje, takie jak ochrona, regulacja temperatury i magazynowanie wody, ważne jest, aby była w równowadze. Skóra przechodzi proces odnowy, aby utrzymać tę równowagę. Górne komórki skóry (komórki naskórka) powstają z komórek macierzystych w warstwie podstawnej i zmieniają swój wygląd w miarę migracji na powierzchnię skóry. Komórki rozwijają się, przechodząc przez trzy etapy typów komórek – komórkę podstawną, komórkę kolczastą i komórkę ziarnistą – zanim staną się komórkami tworzącymi najbardziej zewnętrzną warstwę skóry. Mikrobiom wpływa na ścieżki sygnalizacyjne tego ważnego procesu odnowy skóry (2).
Jak bakterie wpływają na naszą skórę
Zaburzona bariera jelitowa, mediatory stanu zapalnego i produkty przemiany materii wydzielane przez mikroorganizmy wpływają na choroby zapalne skóry, takie jak łuszczyca (łuszczyca), atopowe zapalenie skóry (neurodermit, trądzik i trądzik różowaty). Dlatego tak ważna jest równowaga naszego mikrobiomu jelitowego. Dieta, styl życia i predyspozycje genetyczne są ważnymi regulatorami równowagi mikrobiologicznej w jelitach Metabolity, takie jak krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe (SCFA), które powstają w wyniku fermentacji błonnika w jelitach, wpływają na występowanie niektórych bakterii na skórze (2). na przykład bakterie wytwarzające propionian i maślan, mogą wywołać stan prozapalny jelit i zagrozić integralności bariery jelitowej (3).
Mikrobiom jelitowy poprzez swoją funkcję immunoregulacyjną zapewnia ochronę przed potencjalnymi patogenami. Wywołuje także reakcje immunoochronne, które umożliwiają tolerancję immunologiczną na antygeny środowiskowe i spożywcze. Brak równowagi w składzie mikrobiomu jelitowego, tzw. dysbioza, wpływa zatem na zdrowie skóry. Oczywiście sam mikrobiom skóry ma kluczowe znaczenie w regulacji odporności. Produkty mikrobiologiczne, takie jak kwas lipotejchojowy ze gronkowców, mają działanie przeciwzapalne. Mikrobiom skóry zapewnia bezpośrednią ochronę przed patogenami w skórze (3). Z tego powodu ważne jest, aby jelita i skóra współpracowały dla optymalnego zdrowia skóry.
Przegląd powszechnych chorób skóry
Łuszczyca (łuszczyca)
Łuszczyca, czyli łuszczyca, jest układową chorobą autoimmunologiczną, w której szlaki metaboliczne pośredniczące w procesie immunologicznym są niezwykle aktywne, a komórki odpornościowe atakują komórki skóry. Zespół jelita drażliwego często jest chorobą współistniejącą z łuszczycą. Często następuje redukcja niektórych bakterii, takich jak Bacteroidetes, Proteobacteria, Actinobacteria i Akkermansia muciniphila (4).
Atopowe zapalenie skóry (neurodermit)
Atopowe zapalenie skóry to choroba charakteryzująca się zaburzeniem bariery skórnej, zmienioną odpowiedzią immunologiczną i zmienionym mikrobiomem skóry. Badania wykazują związek ze zwiększonym występowaniem bakterii Faecalibacterium prausnitzii w jelitach, a także obniżonym poziomem maślanu i propionianu krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych (5). Liczba gatunków bakterii Akkermansia, Bacteroidetes i Bifidobacterium może również zostać zmniejszona (6).
Trądzik pospolity (trądzik)
Trądzik jest chorobą zapalną mieszków włosowych gruczołów łojowych. Powoduje to nadmierne wydzielanie sebum, złuszczanie się komórek tworzących rogi (keratynocyty) w górnej warstwie skóry i wywoływanie stanu zapalnego przez bakterię Propionibacterium Acnes na skórze (7). Badanie wykazało, że u pacjentów z trądzikiem występuje mniejsza różnorodność mikrobiomu jelitowego, zwiększone występowanie bakterii Firmicutes i zmniejszone występowanie Bacteroidetes (8).
Trądzik różowaty
Zaczerwienienie, powiększone naczynka, a nawet pęcherze są typowe dla trądziku różowatego. Powodem jest wzajemne oddziaływanie czynników genetycznych, rozregulowanie układu odpornościowego i dysbioza mikrobiomu skóry (9). Istnieją również dowody na to, że trądzik różowaty jest powiązany z zaburzoną równowagą mikrobiomu jelitowego. Zakażenie Helicobacter pylori i choroba jelit SIBO (przerost bakteryjny jelita cienkiego) są powiązane z trądzikiem różowatym (10).
Pomoc dla skóry
Jak widać zdrowie skóry jest ściśle powiązane z interakcją pomiędzy jelitami i skórą. Najważniejszym kluczem do promowania zdrowego mikrobiomu jelitowego i pięknej skóry jest zbilansowana dieta. Pokarmy bogate w błonnik, takie jak produkty pełnoziarniste, warzywa i rośliny strączkowe, wspomagają rozwój pożytecznych bakterii jelitowych. Wpływ stresu jest również głównym czynnikiem wpływającym na zdrowie jelit i skóry. Dlatego ważne jest, aby znaleźć narzędzia, które pomogą Ci uporać się ze stresem. Ponadto niektóre probiotyki i prebiotyki, na przykład pochodzące bezpośrednio ze sfermentowanej żywności, mogą wspomagać zdrowie jelit i skóry. Zwróć także uwagę na delikatną pielęgnację skóry, dostosowaną do jej potrzeb i chroniącą jej barierę ochronną.
Referencje
- AYK Thye i wsp., „Oś jelitowo-skórna: rozwikłanie związku między mikrobiomem jelitowym a łuszczycą”, Biomedicines, tom. 10, nr 5. MDPI, 01 maja 2022 r. doi: 10.3390/biomedicines10051037.
- I. Salem, A. Ramser, N. Isham i MA Ghannoum, „Mikrobiom jelitowy jako główny regulator osi jelitowo-skórnej”, Frontiers in Microbiology, tom. 9, nie. Frontiers Media SA, 10 lipca 2018 r. doi: 10.3389/fmicb.2018.01459.
- CA O'Neill, G. Monteleone, JT McLaughlin i R. Paus, „Oś jelitowo-skórna w zdrowiu i chorobie: paradygmat z implikacjami terapeutycznymi”, BioEssays, tom. 38, nr 11, s. 1167–1176, listopad 2016, doi: 10.1002/bies.201600008.
- B. De Pessemier, L. Grine, M. Debaere, A. Maes, B. Paetzold i C. Callewaert, „Oś jelitowo-skórna: aktualna wiedza na temat wzajemnych powiązań między dysbiozą drobnoustrojów a chorobami skóry”, Microorganisms, tom. 9, nr 2. MDPI AG, s. 1–33, 01 lutego 2021 r. doi: 10.3390/microorganisms9020353.
- H. Song, Y. Yoo, J. Hwang, YC Na i HS Kim, „Faecalibacterium prausnitzii subspecies-level dysbiosis in the human gut microbiome basic atopic dermatitis”, Journal of Allergy and Clinical Immunology, tom. 137, nr 3, s. 852–860, marzec 2016, doi: 10.1016/j.jaci.2015.08.021.
- S. Watanabe i wsp., „Różnice w mikroflorze kałowej pomiędzy pacjentami z atopowym zapaleniem skóry a zdrową grupą kontrolną”, Journal of Allergy and Clinical Immunology, tom. 111, nr 3, s. 587–591, marzec 2003, doi: 10.1067/maj.2003.105.
- Hywel C. Williams, Robert P. Dellavalle i Sarah Garner, „Trądzik pospolity”, „The Lancet”, tom. 379, nr 9813, s. 361–372, sierpień 2011.
- Y. Deng, H. Wang, J. Zhou, Y. Mou, G. Wang i X. Xiong, „Pacjenci z trądzikiem pospolitym mają odrębną mikroflorę jelitową w porównaniu ze zdrową grupą kontrolną”, Acta Derm Venereol, tom. 98, nr 8, s. 783–790, 2018, doi: 10.2340/00015555-2968.
- A. Sharma i wsp., „Zarządzanie trądzikiem różowatym: kompleksowy przegląd”, Journal of Cosmetic Dermatology, tom. 21, nr 5. John Wiley and Sons Inc, s. 1895–1904, 1 maja 2022 r. doi: 10.1111/jocd.14816.
- A. Egeberg, LB Weinstock, EP Thyssen, GH Gislason i JP Thyssen, „Trądzik różowaty i zaburzenia żołądkowo-jelitowe: badanie kohortowe oparte na populacji”, British Journal of Dermatology, tom. 176, nr 1, s. 100–106, styczeń 2017 r.
