Co to jest SIBO?
SIBO (= Small Intestinal Bacterial Overgrowth) to przerost bakteryjny lub niewłaściwa kolonizacja jelita cienkiego, co prowadzi do problemów trawiennych.
Zwykle w jelicie cienkim znajduje się stosunkowo niewiele mikroorganizmów, ale w przypadku SIBO dochodzi do nadmiernej kolonizacji bakterii, które w rzeczywistości znajdują się (głównie) w jelicie grubym. Bakterie te fermentują węglowodany z pożywienia, wytwarzając gazy. Jeśli proces ten zachodzi omyłkowo w jelicie cienkim, skutkiem są problemy trawienne, takie jak wzdęcia (1).
Jak powstaje SIBO?
Różne zmiany w układzie pokarmowym mogą powodować kolonizację zbyt dużej liczby bakterii w jelicie cienkim. Najczęstszymi przyczynami SIBO są następujące aspekty (1,2):
- Zmiany anatomiczne w przewodzie pokarmowym : Choroby takie jak uchyłkowatość jelita cienkiego lub operacje zmieniające przewód pokarmowy mogą powodować gromadzenie się pokarmu w jelicie cienkim. Stwarza to korzystne warunki do namnażania się tam bakterii.
-
Upośledzona funkcja zastawki krętniczo-kątniczej : Zastawka ta zwykle zapobiega cofaniu się treści pokarmowej z jelita grubego do jelita cienkiego. Jeśli ten mechanizm nie działa prawidłowo (np. po operacji lub z powodu zaburzeń anatomicznych), bakterie z jelita grubego mogą przedostać się do jelita cienkiego i wywołać SIBO.
- Zakłócenia ruchu jelit : Niektóre choroby, takie jak cukrzyca, twardzina układowa, niedoczynność tarczycy lub zaburzenia odżywiania, mogą powodować powolną lub nieregularną pracę jelit. Jego „samooczyszczanie” jest zatem ograniczone, a bakterie łatwo gromadzą się i namnażają.
- Za mało soków trawiennych: Kwasy żołądkowe i żółciowe pomagają zabić niechciane bakterie z pożywienia. Jeśli organizm nie wytwarza wystarczającej ilości soków trawiennych, bakterie mogą nadmiernie kolonizować jelito cienkie.
- Osłabiony układ odpornościowy: Jeśli funkcja układu odpornościowego w jelitach jest ograniczona, nie można skutecznie zwalczać niepożądanych bakterii.
Jelita szczegółowo: spojrzenie za kulisy wykorzystania żywności
1. Jelito cienkie
Głównym zadaniem jelita cienkiego jest trawienie składników odżywczych i uwalnianie ich do krwi przez błonę śluzową jelit. Kwas żołądkowy, żółć i sok trzustkowy oraz zawarte w nich enzymy, a także regularny ruch jelit (perystaltyka) wspomagają proces trawienia, a jednocześnie zapewniają zniszczenie potencjalnie szkodliwych mikroorganizmów. Dlatego w jelicie cienkim zwykle nie ma bakterii.
2. Zastawka krętniczo-kątnicza
Lub zwany także zastawką Bauhina, jest zastawką na przejściu z jelita cienkiego do jelita grubego. Zapewnia transport miazgi pokarmowej we właściwym kierunku, czyli z jelita cienkiego do jelita grubego i zapobiega refluksowi. Jeśli ten mechanizm nie działa prawidłowo, bakterie z jelita grubego mogą przedostać się do jelita cienkiego.
3. Jelito grube
Wszystkie składniki pożywienia, które nie zostały strawione w jelicie cienkim, przedostają się do jelita grubego. Tam woda i elektrolity są usuwane z pożywienia i powstaje stolec, który jest ostatecznie wydalany. Tutaj znajduje się także większość mikrobiomu jelitowego, składającego się z bilionów bakterii. Mogą one ponadto wykorzystywać niestrawne składniki żywności, takie jak błonnik, i przekształcać je w przydatne substancje, takie jak krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe (fermentacja). Biorą również udział w produkcji niektórych witamin i hormonów i mają wpływ na trawienie, psychikę, zdrowie metaboliczne, kondycję i zdrowie skóry .
Różnorodność różnych bakterii w zrównoważonych proporcjach w okrężnicy ma kluczowe znaczenie dla Twojego zdrowia i dobrego samopoczucia. Jeśli jednak osiądą w jelicie cienkim, składniki żywności zamiast zostać wchłonięte przez organizm, ulegają fermentacji. Poniżej dowiesz się, jakie może to mieć konsekwencje. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tajemnicach swojego trawienia, ten artykuł na blogu może być dla Ciebie ekscytujący: Jak właściwie działa nasze trawienie?
Jakie są objawy SIBO?
Najczęstszym objawem SIBO są wzdęcia, ale mogą również wystąpić inne objawy, takie jak skurcze brzucha, nudności, wzdęcia (nadmierne pierdzenie), biegunka lub zaparcia . W cięższych przypadkach wystarczająca ilość składników odżywczych nie jest już wchłaniana w jelitach, co może skutkować różnymi niedoborami, szczególnie witaminy B12 i żelaza. Ponadto trawienie tłuszczów może być zaburzone, co może prowadzić do tłustych stolców i związanego z tym niedoboru rozpuszczalnych w tłuszczach witamin A, D, E i K. W dłuższej perspektywie może dojść do niedożywienia, utraty wagi i uszkodzenia błony śluzowej jelit.
Niestety nie ma objawów, które można by jednoznacznie i wyłącznie przypisać SIBO. Objawy są często podobne do innych schorzeń, takich jak zespół jelita drażliwego (IBS), biegunka czynnościowa, niestrawność czynnościowa lub wzdęcia. Ponadto wydaje się, że duża część pacjentów z zespołem jelita drażliwego cierpi jednocześnie na SIBO, chociaż związek przyczynowo-skutkowy nie jest jeszcze jasny (1).
Oprócz czynnościowych zaburzeń trawiennych istnieje kilka innych chorób, z którymi SIBO często występuje łącznie. Należą do nich między innymi choroby zapalne jelit, takie jak choroba Leśniowskiego-Crohna, celiakia, otyłość, zespół metaboliczny, cukrzyca, marskość wątroby, niealkoholowa stłuszczeniowa choroba wątroby, przewlekłe zapalenie trzustki, choroby tarczycy i mukowiscydoza (1,3).
Jak diagnozuje się SIBO?
SIBO diagnozuje się zwykle na podstawie testu oddechowego lub badania próbki płynu z jelita cienkiego (2).
- Wodorowy test oddechowy : Pacjenci piją roztwór glukozy lub laktulozy. Cukry te są zwykle szybko wchłaniane w jelicie cienkim i dostają się do krwioobiegu. Jednak w SIBO są one fermentowane przez bakterie obecne w jelicie cienkim. W ten sposób powstaje wodór, który można wydychać wraz z powietrzem i zmierzyć. Wzrost zawartości wodoru w powietrzu, którym oddychamy, wskazuje na SIBO. Testy te są łatwe do wykonania i nieinwazyjne, ale ich wiarygodność jest ograniczona i mogą wystąpić wyniki fałszywie dodatnie lub fałszywie ujemne.
- Ilościowa hodowla aspiratu jelita cienkiego : Złoty standard w diagnostyce SIBO wymaga endoskopii, a zatem jest bardziej inwazyjny i kosztowny niż test oddechowy. Z jelita cienkiego pobiera się niewielką ilość płynu i bada w laboratorium na obecność bakterii. Zwiększona liczba bakterii wskazuje na SIBO.
Czy próbka kału może wskazywać na SIBO?
W ostatnich latach naukowcy odkryli, że w przypadku SIBO zmienia się nie tylko mikrobiom jelita cienkiego, ale można również zaobserwować różnice w mikrobiomie jelita grubego. W różnych badaniach SIBO diagnozowano za pomocą testów oddechowych i jednoczesnej analizy próbek kału. Umożliwiło to identyfikację różnic w mikrobiomie jelitowym pomiędzy pacjentami z SIBO a zdrowymi uczestnikami badania. Chcielibyśmy zaprezentować Państwu kilka ekscytujących wyników badań:
- W badaniu Maslennikowa i in. Od 2022 roku wzrosła liczba szczepów bakterii Firmicutes i Fusobacteria, a także gatunku bakterii Blautia u pacjentów z SIBO. Rzadziej reprezentowany był natomiast szczep bakterii Bacteroidetes (4).
- Lu i in. W 2024 roku odkryli zwiększony odsetek rodzin bakterii Ruminococcaceae i Christensenellaceae, a także rodzajów Oscillospira i Butyricimonas w mikrobiomie jelitowym pacjentów z SIBO (5).
- W 2020 roku Noh i Lee zaobserwowali u pacjentów z SIBO zwiększoną liczbę gatunków Prevotella i Faecalibacterium oraz zmniejszoną liczbę gatunków B. uniformis i B. adolescentis (6).
Uwaga: cytowane badania wykazują ekscytujące korelacje, które jednak nie zostały jeszcze potwierdzone w dalszych badaniach z większymi grupami uczestników.
Możliwości leczenia SIBO
Lek
SIBO leczy się głównie niektórymi antybiotykami (2). Niszczą one niepożądane bakterie w jelicie cienkim. Jednak bez leczenia przyczyny kolonizacja bakteryjna zwykle powraca.
Należy również pamiętać, że antybiotyki mogą również niszczyć pożyteczne bakterie w okrężnicy i powodować inne skutki uboczne. Dlatego należy go przyjmować wyłącznie po dokładnej diagnozie i na receptę lekarza.
Odżywianie
W przypadku SIBO może pomóc dieta uboga w błonnik, alkohole cukrowe (np. sorbitol, ksylitol lub maltitol), fermentujące słodziki (np. sukraloza) i prebiotyki (np. inulina). Substancje te są fermentowane przez bakterie w jelicie cienkim i służą im jako pokarm. Dieta o niskiej zawartości FODMAP, często stosowana w leczeniu zespołu jelita drażliwego (IBS), również opiera się na ograniczeniu węglowodanów ulegających fermentacji i dlatego może być również użyteczna w przypadku SIBO. Jednakże dowody naukowe na to nie są jeszcze jasne (1).
Innym (nieco prostszym) zaleceniem jest zmniejszenie zawartości węglowodanów (w tym błonnika) i zamiast tego zwiększenie zawartości tłuszczu w diecie. Ponieważ bakterie jelitowe metabolizują głównie węglowodany, pozbawia to je składników odżywczych niezbędnych do przeżycia (2). Węglowodany obejmują cukier stołowy i słodką żywność, owoce, produkty skrobiowe, takie jak chleb, makaron lub ryż, ale także rośliny strączkowe, takie jak soczewica i fasola, które są szczególnie bogate w błonnik.
Należy pamiętać, że błonnik jest niezwykle ważny dla zdrowej flory jelitowej, a eliminacja całych grup pokarmowych, takich jak węglowodany, może prowadzić do niedoboru ważnych składników odżywczych i rozwoju wielu innych chorób. Bezwzględnie konieczne jest zatem stosowanie tzw. „restrykcyjnej diety” tylko przez określony czas i wtedy, gdy objawy wyraźnie ustąpią. Najlepiej skonsultować się z dietetykiem, który dobierze dla Ciebie optymalną dietę.
Referencje
- Pimentel M, Saad RJ, Long MD, Rao SSC. Wytyczne kliniczne ACG: Przerost bakteryjny w jelicie cienkim. Off J Am Coll Gastroenterol ACG. luty 2020;115(2):165.
- Instrukcja MSD Professional Edition [Internet]. [cytat z 24 czerwca 2024 r.]. Przerost bakteryjny jelita cienkiego (SIBO) – zaburzenia żołądkowo-jelitowe. Dostępne pod adresem: https://www.msdmanuals.com/de/profi/GIE-Kranken/malabsorptionssyndrome/leichtdarm-bakteryjnyenüberwucherung-sibo
- Efremova I, Maslennikov R, Poluektova E, Vasilieva E, Zharikov Y, Suslov A i in. Epidemiologia przerostu bakteryjnego jelita cienkiego. Świat J Gastroenterol. 14 czerwca 2023;29(22):3400–21.
- Maslennikov R, Ivashkin V, Efremova I, Poluektova E, Kudryavtseva A, Krasnov G. Dysbioza jelitowa i przerost bakteryjny jelita cienkiego jako niezależne formy zaburzeń mikroflory jelitowej w marskości wątroby. Świat J Gastroenterol. 14 marca 2022 r.;28(10):1067–77.
- Lu S, Chen Y, Guo H, Liu Z, Du Y, Duan L. Różnice w obrazie klinicznym i mikrobiomie kałowym pomiędzy zespołem jelita drażliwego a przerostem bakteryjnym jelita cienkiego. Dig wątroby Dis. 22 lipca 2024 r. Dostępne pod adresem: https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1590865824008764
- Nie CK, Lee KJ. Zmiany mikroflory kałowej i przerost bakteryjny jelita cienkiego w czynnościowym wzdęciu/rozdęciu brzucha. J Neurogastroenterol Motil. 30 września 2020 r.;26(4):539–49.
